വര്ഗ സമരങ്ങളുടെയും, പ്രത്യയ ശാസ്ത്രങ്ങളുടെയും
ഓര്മ്മകള് ഉണ്ടായി തുടങ്ങുന്ന കാലമാണിത്.. .
വര്ഗങ്ങള് ഇല്ലാതായതല്ല,
വര്ഗ സമരങ്ങള് ഇല്ലതാകുന്നതിന്റെ കാരണം,
വര്ഗങ്ങള് ഒരു സാമൂഹ്യ യാഥാര്ത്ഥ്യം എന്ന്
സമൂഹം ഉള്ക്കൊള്ളാന് തുടങ്ങിയതാണ്..
അദ്ധ്വാനിക്കുന്നവനും മുതലിനെ ആളുന്നവനും,
ചരിത്ര കാലം മുതല് മനുഷ്യ സമൂഹത്തിനു പരിചിതമാണ്.
അദ്ധ്വാനിക്കാതെ നേടുന്ന സ്വത്തിനു ഒരല്പം മാന്യതയും
സമൂഹം പ്രത്യക്ഷത്തില് കൊടുക്കുന്നുമില്ല.
ഇതിലെവിടെയൊക്കെയോ ചേര്ത്ത് വായിക്കാനാകാത്ത കുറെ..
സമ്പദ് വ്യവസ്ഥയുടെ പ്രത്യയ ശാസ്ത്രങ്ങളും,
സങ്കീര്ണ ഭൌതിക വാദങ്ങളും ഒക്കെ,
സമ്പത്ത് മനുഷ്യാധ്വാനത്തിന്റെ
ഉപോല്പന്നമാനെന്നു വിലയിരുത്തിയിട്ടുണ്ട്.
"ഇക്കോ" ണമി എന്നാല്, പ്രകൃതിയുടെ
കണക്കെടുപ്പെന്നു കരുതി അവര് എഴുതിയുണ്ടാക്കിയ
പുസ്തകങ്ങങ്ങളില്, പ്രകൃതിയുടെ സ്വയം സിദ്ധ സ്വഭാവത്തെ
നിരീക്ഷിക്കാതെ പോയോ എന്നൊരു സംശയം.
അദ്ധ്വാനമാണ് സമ്പത്തുണ്ടാക്കുന്നത് എന്ന് പറയാം.
സമ്പത്തായി മാറുന്നതിനെ എല്ലാം പ്രകൃതിയില് നിന്നും
ഉരുത്തിരിയിക്കുന്നത് അദ്ധ്വാനം തന്നെ...
അത് മനുഷ്യന്റെയോ മൃഗങ്ങളുടെയോ,
യന്ത്രങ്ങളുടെയോ ആകട്ടെ,
ശേഖരണം പോലും അദ്ധ്വാനമാണ്.
എന്നാല് അദ്ധ്വാനം ആണോ സമ്പത്ത് ചേര്ക്കുന്നത്?
ഏറ്റവും കായികാദ്ധ്വാനം ചെയ്യുന്ന പോത്തുകള്ക്ക് കിട്ടുന്നത്
കാടി വെള്ളം മാത്രം..
ആനകള്ക്ക് ഓലയും, പശുക്കള്ക്ക് പിണ്ണാക്കും..
കിളയ്ക്കുന്നവനും ചുമക്കുന്നവനും, അഞ്ഞൂറില് താഴെ മാത്രം കൂലി.
കിളപ്പിക്കുന്നവനും, ചുമപ്പിക്കുന്നവനും,
വലിപ്പിക്കുന്നവനും, ചുരത്തിപ്പിക്കുന്നവനും,
ആയിരങ്ങള് സ്വന്തമാകുന്നതു അദ്ധ്വാനിപ്പിച്ചിട്ട്..
എന്തായിരിക്കാം ഇതിന്റെ ഒരു ജീവശാസ്ത്രം?
അദ്ധ്വാനമാണോ സമ്പത്തുണ്ടാക്കുന്നത് ?
അദ്ധ്വാനവും സമ്പത്തും തമ്മിലെന്താണ് ബന്ധം ?
സമ്പത്തു ചേര്ക്കാന്,
അതുണ്ടാകുന്നുവെന്ന സങ്കല്പവും ഭാവനയും,
അതുണ്ടായി വരാനുള്ള വ്യവസ്ഥയും ആണ് വേണ്ടത്.
വ്യവസ്ഥ, നമുക്ക് ചുറ്റും, മുന്നേ ഉണ്ടായി പരന്നു കിടക്കുന്നുണ്ട്..
ഇനി വേണ്ടത് സമ്പത്തുണ്ടെന്ന സങ്കല്പമാണ്.
ഉണ്ടാകുമെന്ന ഭാവനയാണ്.
അത് വന്നു കൊള്ളും..
പട്ടിണിയും ദാരിദ്ര്യവും നമ്മുടെ ഭാവനകളുടെ സംഭാവനകളാണ്.
(ഇവിടെ ഇല്ലാതെയല്ലല്ലോ, അവര്ക്ക് കഴിക്കാന് കിട്ടാത്തത്..)
സംസ്കാരം എന്ന് നാം ഉദ്ഘോഷിക്കുന്ന
വ്യവസ്ഥയുടെ, വിവരക്കേടിന്റെ ജീര്ണത..
അതിലൊരു മാറ്റം ഉണ്ടാക്കാന്, പ്രത്യയ ശാസ്ത്രങ്ങള്ക്കും,
സമ്പത്ശാസ്ത്രങ്ങള്ക്കും, കഴിഞ്ഞാല്,
ദാരിദ്ര്യം, നമ്മെ വിട്ടു പൊയ്ക്കോളും.
നാം അതിനു സര്വാത്മനാ തയ്യാറായാല് മാത്രം..
നമുക്ക്, നന്നായി, ഭാവന ചെയ്യാം,
സന്തോഷവും സമൃദ്ധിയും, സൌഖ്യവും
ചേര്ന്ന ഒരു ജീവിതത്തെ,
എങ്ങും, എല്ലാര്ക്കും, എല്ലായ്പ്പോഴും,..
(പ്രകൃതിയുടെ പാകപ്പെടല്, കാലത്തിന്റെ (പ്രപഞ്ച വികാസത്തിന്റെ ) വഴിയില് തന്നെ ആണ്. വികാസത്തെ നിശ്ചലമാക്കാന് നമുക്ക് കഴിയില്ല. പകരം, അതിന്റെ ദിശയെ ചെറുതായി സ്വാധീനിക്കാന് ആകും. മനുഷ്യ നിര്മിത ക്ഷാമവും, പട്ടിണിയും മാറ്റുവാന്, മനുഷ്യന് കഴിയും എന്നാണ് പറഞ്ഞത്. നല്ലതായാലും ചീത്തയായാലും, പ്രകൃതിയുടെ നിയമ വ്യവസ്ഥ ഉപയോഗിച്ച് കൊണ്ടേ സംഭവിക്കുകയുള്ളൂ..)